On će se i ovih dana često pojavljivati u TV studiju RTS i zajedno sa novinarom, komentatorom i nekadašnjim potparolom Fudbalskog kluba „Partizan“, Beograd, Miroslavom Vjetrovićem, komenatrisati fudbalske događaje na Svjetskom prvenstvu u Kataru.
Rođenom Sarajliji 1970-te godine, Radetu Bogdanoviću i Vjetroviću društvo u studiju RTS praviće nekolikonovinara RTS, među njima tridesetčetvorogodišnja Dragana Kosjerina, takođe rođena u Sarajevu!
Tako je Rade Bogdanović, nekadašnja vedeta sarajevskog Željezničara nedavno postao televizijska zvijezda RTS bez koga ne može proći nijedan važniji fudbalski događaj u Srbiji, ali i u svijetu.
Bišvi željovac i reprezentativac SR Jugoslavije, Rade Bogdanović, već duže vrijeme se pojavljuje na TV kao komentator brojnih fudbalskih događaja. Realan, iskren, dobar poznavalac fudbala i britkog jezika brzo je postao cijenjen i uvažavan od kolega novinara, a pridobio je ljubitelje koji prate najvažniju sporednuigru na svijetu – fudbal. I zato uvijek sa nestrpljenjem očekuju njegove komentarejer izazvaju pažnju i odobravanje.
Kada se pojavio na TV ekranu, kao komentator prije svega o događajima u fudbalskoj Ligi šampiona, mnogi mlađi gledaoci TV su se zapitali: ko je Rade Bgdanović, ne znajući da je iza ovog Saralije jedna blistava sportska karijera kojom mogu da mu zavide i najveće zvijezde ovogodišnjeg Svjetskog prvenstva u Kataru.
Rade Bogdanović je već sa sedmnaest godina bio jedan od najvećih talenata sarajevskih „plavih“. Debitovao je na Grbavici 1987. godine i u Želji bio četiri godine. Kada je imao osamnaest godina doživio je tešku povredu noge zbog koje je morao dugo da odsustvuje sa fudbalskog terena. Tada je imao i nesuglasice sa tadašnjim trenerom „plavih“, Milanom Ribarom.
Početkom ratnih dešavanja u proljeće 1992-ge godine u BiH obreo se u Beogradu, gdje je sa nekoliko fudbalera Želje, među kojim su bili Katana, Krunić … jedno vrijeme trenirao na Stadionu JNA, saigračima Partizana, čekajući unosniji angažman u nekom inostranom klubu. U to vrijeme je u Beogradu sarađivao sa Ivicom Osimom, koji je bio trener reprezentacije Jugoslavije, a u isto vrijeme je vodio i Partizan.
Prvi inostrani angažman Bogdanović je imao iste godine, 1992. u južnokorejskom timu, Pohang Atoms. Prvi ugovor je potpisao za “samo” 100.000 američkih dolara, da bi samo poslije godinu dana, zbog sjajnih igara koje je prikazao, njegov novi ugovor se povećao deset puta!
Sa timom je osvojio prvenstvo, FA kup i Liga kup. Bio je izabran u timu prvenstva, bio je najbolji asistent i najbolji strijelac Liga kupa. Igrajući za Pohang, iako nije klasičan špic, postigao je 61 gol! U Južnoj Koreji je ostao do 1996-te godine, a odlične partije, koje je prikazivao preporučili su ga da ga menadžeri angažuju u kvalitetniju japansku ligu, JEF United Ichihara.
Došavši u Japan zbog dobrih igara bio je na oku i selektoru SR Jugoslavije. Pozvan je 1997. u reprezentaciju, koja je imala mini-turneju po Dalekom istoku, nastupio je tri puta i postigao dva gola!
Podaci da je bio najbolji fudbaler u Južnoj Koreji i Japanu, da je debitovao sa 27 godina za reprezenataciju SRJ nije promaklo evropskim izbirljivim menadžerima. Zapao je za oko jednom od najvećih svetskih fudbalskih timova, Atletiko Madridu, koji je trenirao poznati fudbalski stručnjak Van Gal (sadašnji selektor Nizozemske u Kataru).
Ne treba trošiti riječi i reći da se u Madridu dobro „opario“, ali nažalost, u ovom gradu i timu ostao je samo godinu dana, zbog problema koji je imao sa trenerom Van Galom. Nastojeći da karijeru nastavi udržavama fudbalske „petice“, gdje se igra najatraktivniji fudbal (Španija, Njemačka, Engleska, Francuska, Italija), poslije NAC Brede (Holandija) sledeća Radetova stanica bila je Njemačka i bunesligaš Verder iz Bremena.
U ovom timu je bio četiri godine, od 1998 – 2002, gde je kao igrač ostavio dubok trag. Sa Verderomje 1999. osvojio Kup Njemačke pošto je pobijeđen u finalu minhenski Bajern. Godinu dana prije, osvojio je sa timom i Intertoto kup. U Nemačkoj je igrao i za Armijiju iz Bilefelda, a karijeru je završio 2004-te godine u trideset i četvrtoj godini života igrajući u Ujedinjenim Arapskim Emiratima za Al Vahdu.
Tekst: Zoran JAKŠIĆ, Fotografije: Privatna arhiva R. B.